Voor privédetectives is de taxi een onopvallende observatieplek
Taxivoertuigen zijn onopvallende voertuigen van waaruit privédetectives naar hartenlust kunnen observeren. Detectives en taxichauffeurs wisselen bovendien weleens nuttige tips met elkaar uit. Dat vertelt Christof Hurtecant van detectivebureau Hurtecant & partners in gesprek met TaxiPro.
In een reeks verhalen laten we verschillende privédetectives aan het woord over hoe taxi’s en taxichauffeurs met hun werkzaamheden te maken hebben. Dit is het derde artikel in deze serie.
Hurtecant & partners heeft heel wat leuke verhalen en anekdotes te vertellen waar taxi’s in voorkomen. Een detective van het bureau moest recent een observatieopdracht uitvoeren aan een huis, in een doodlopende straat, gelegen in een rustige Brugse wijk. Een plaats waar je als detective natuurlijk makkelijk zou opvallen. Wat ook gebeurde. Twee auto’s van collega-detectives werden al opgemerkt door het target en raakten ‘verbrand’, zoals dat in het vakjargon heet. Het detectivebureau had geen andere wagens meer ter beschikking. Toen kwamen ze op het lumineuze idee om een taxi te laten komen.
Net buiten de woonwijk stopte even later een taxi en de detective stapte in. Ze reden tot vlak aan het huis. Een geweldige zet, want niemand verwacht dat de detective in een taxi zou observeren. “We vielen totaal niet op”, zegt Christof Hurtecant. “We konden discreet observeren. Op een bepaald moment werd het target opgehaald en kon ik onopgemerkt mooie beelden maken vanuit het taxivoertuig. De zwarte zetels van een taxi zijn een ideale achtergrond. Ik kon door de hoofdsteun mooie beelden maken vanaf het moment dat het target werd opgehaald. Het target verder volgen was niet nodig. We wisten genoeg.”
Niet meteen vertrekken
En dan verklapt de detective ons nog een geheimpje. Je zou denken dat als het target is weggereden, de detective zou stoppen met observeren en zelf ook meteen zou vertrekken. De opdracht was immers volmaakt en er werden goede beelden gemaakt. “Niets is minder waar”, zegt de detective. “We blijven zeker nog tien minuten staan als het target is weggereden. Stel dat hij zou terugkeren, dan zou dat opvallen en verdacht zijn mochten wij daar plots niet meer staan. Het target zou misschien argwaan kunnen krijgen.”
Volgens de detective valt een taxi dus niet op. “In een taxi zit natuurlijk altijd één iemand”, zegt de detective. “De taxichauffeur had tijdens de observatieopdracht ook wel door dat er iets gaande was. We mogen natuurlijk niet meer details geven” zegt de medewerker van het detectivebureau. “Hij stelde ook geen vragen. Hij werd door ons betaald om te wachten. Tijdens de observatieopdracht blijft de taximeter natuurlijk gewoon doorlopen. En de prijs rondt de detective altijd naar boven af.”
Volgens Hurtecant valt een privévoertuig vaak sneller op dan een taxi. “Als je alleen in je eigen wagen zit, trek je sneller de aandacht. Dan denken mensen meteen dat je ofwel een detective of inbreker bent. We gebruiken natuurlijk wel steeds geblindeerde wagens volgens het donkere kamer of spiegelprincipe. We kunnen naar buiten kijken maar niemand kan ons zien.”
Ook taxichauffeurs zijn tipgevers
De detective heeft een heel netwerk aan tipgevers, zoals cafébazen, bootjesmannen en paardenkoetsiers. En ja hoor: ook taxichauffeurs geven al eens waardevolle tips. “Ik praat in de eerste plaats met de taxichauffeurs en niet zozeer met de taxicentrale”, zegt de detective. “Ze weten dat we discreet blijven. We helpen elkaar. Als een target een taxi neemt, maken we meteen een foto. Zo zie ik van welke maatschappij de taxi is en zetten we soms de achtervolging in met een taxi van dezelfde maatschappij. Die taxichauffeurs weten van elkaar waar ze naartoe rijden natuurlijk. En ja, we proberen met de taxichauffeur te praten die ons target vervoerde. Soms hoort de taxichauffeur bepaalde details die door ons target verteld worden, wat voor ons interessant kan zijn. Ze vertellen me dat ze hoorde dat mijn target bijvoorbeeld drie dagen in een hotel zal verblijven. Allemaal nuttige informatie. Vragen staat vrij.”
De detective kent bepaalde taxichauffeurs in Brugge vrij goed. “Als het een klein taxibedrijf is, kan ik wel te weten komen naar waar ze naartoe gereden zijn. Je kan het maar vragen. Het is belangrijk om connecties te hebben, zeker als het snel moet gaan. Soms neemt mijn target een taxi, maar geraak ik niet tijdig bij mijn wagen om de achtervolging in te zetten. Als ik de taxichauffeur ken, bel ik gewoon even waar ze naartoe gaan. Zo verlies ik ze niet uit het oog.”
Goede rijkunsten
Taxichauffeurs kunnen detectives ook uit de nood helpen. “We moesten eens een gepensioneerde man volgen, in opdracht van een bedrijf waar hij schulden had. In de trein konden we hem discreet volgen. Plots stapt die man op de Brusselse metro met zijn magneetpasje. Dat hadden we niet, maar we geraakten wél op de metro. De man wandelt naar het Justitiepaleis, opent een auto en stapt erin. Omdat ik mijn wagen niet bij de hand had, moest ik meteen een taxi vinden. Ik heb er één kunnen tegenhouden. We zijn gedurende twintig minuten door Brussel pal achter ons target blijven rijden en dat viel totaal niet op.”
“Ik gaf de chauffeur de raad om er vlak achter te zitten en zeker geen wagen tussen te laten. Anders zouden we die kwijt geraken”, vervolgt Hurtecant zijn verhaal. “Ongelooflijk hoe goed en onopvallend die taxichauffeur kon rijden. Die oude man lette totaal niet op ons. Jongere mensen zijn alerter.”
Toen het doelwit op bestemming was aangekomen, kon de detective nog lang observeren. “Wij zijn dan nog een half uur in de wagen blijven zitten. Het valt totaal niet op. Overal zie je taxi’s in Brussel. In een taxi zit er altijd iemand. Het is logisch dat er vooraan iemand zit. Als er iemand in een anonieme wagen zit, is dat verdacht. Mensen denken meteen aan een detective of iemand die wil inbreken.”
Target kwijt in Parijs
Soms kan het ook mislopen. Jaren geleden moest Christof Hurtecant een dame volgen die verdacht werd van overspel. Aan haar woning nam de vrouw een taxi naar het station van Brugge. “Dat was al vervelend, want wij mogen op de taxistandplaatsen aan het station van Brugge natuurlijk niet parkeren. Ik heb mijn auto dan maar op de kiss and ride gezet.”
Vanaf daar zag hij dat de vrouw door een man werd opgewacht. “Ze kochten twee treintickets, al kon ik niet goed zien naar waar. Ik toon mijn beroepsvergunning aan de loketbediende en zeg dat ik exact hetzelfde ticket wil als het koppel. Bleek dat hun bestemming Parijs-Noord was. Ik mee op de trein. In Parijs wandelen ze het station buiten en nemen ze een taxi. Ik had pech, want er stond maar één taxi. Ik was ze kwijt. Ik heb nog een nummerplaat proberen noteren, maar de vogel was al gaan vliegen. Ik heb wel nog een foto kunnen maken.”
Altijd een kameleon zijn
Volgens de detective zijn shuttles en taxi’s handige plaatsen om kussende koppels te fotograferen, voor ze instappen. “Meestal zien we de taxi aankomen en weten we dat ze gaan buiten komen. Voor het instappen, geeft het koppel elkaar vaak een zoen. Ideaal om een foto te maken. Heel veel mensen doen dat voor ze instappen.”
Hij zegt dat de hotels door corona minder grote shuttles inzetten om tientallen gasten in te vervoeren. “We zien dat de klanten al sneller een individuele taxi nemen. Soms reserveren we zelf een taxi om de achtervolging in te zetten en maken we vooraf afspraken met de chauffeur. We hebben in Parijs al meegemaakt dat een taxichauffeur een collega niet wilde volgen.”
Hurtecant benadrukt dat het altijd belangrijk is om je als kameleon te vermommen. “We passen ons aan de situatie aan en gaan op in de omgeving. We passen onze kledij aan. We stappen mee in de lift, met een buitenlandse krant. Als zij de fiets nemen, doen wij dat ook. Soms rijden we er pal achter, zonder op te vallen. In Brussel volgen we al eens met de motor, anders rijden we ons vast. Degen die wij volgen bepalen in die zin alles.”
Lees ook de eerdere twee verhalen in onze reeks over privé-detectives en de taxiwereld:
